Το ανάκτορο της Πέλλας ήταν κτισμένο σε πλάτωμα λόφου που βρισκόταν βόρεια της πόλης. Η θέση του ήταν στρατηγική, καθώς μπορούσε να εποπτεύει την ευρύτερη περιοχή, τη λιμνοθάλασσα, στον μυχό της οποίας ήταν κτισμένη η πόλη, το αρχαίο λιμάνι, τους δρόμους που οδηγούσαν στην πόλη και την εύφορη γη γύρω από αυτήν.
Η πρόσβαση στο ανάκτορο γινόταν από τον νότο. Δύο δρόμοι οδηγούσαν από την αγορά στο ανάκτορο. Η προσέγγιση αυτή τόνιζε την κίνηση από το αστικό επίπεδο στο βασιλικό, που ήταν προστατευμένο, ελεγχόμενο και σε ψηλότερη στάθμη, λειτουργώντας ως μήνυμα της βασιλικής ισχύος. Για εκατοντάδες μέτρα, σε όλη την ανηφορική πορεία προς το ανάκτορο, οι επισκέπτες βίωναν την επιρροή της βασιλικής «ανωτερότητας», που εκφραζόταν και από την υποχρεωτική ανοδική πορεία που ακολουθούσαν και τη χωροθέτηση του ανακτόρου σε ανώτερο επίπεδο. Αυτή η υποχρεωτική πορεία προετοίμαζε τον επισκέπτη για την επαφή του με τη βασιλική εξουσία.
Η αρχιτεκτονική χρησιμοποιήθηκε ως μέσο για να εκφράσει αυτή την εξουσία. Το ανάκτορο της Πέλλας με το μεγάλο του μέγεθος, 75.000 τ.μ., την πολυπλοκότητα και τη θεατρικότητα λειτουργούσε ως το κατεξοχήν σύμβολο της δύναμης της εξουσίας των Μακεδόνων βασιλέων.